In de huidige wereld geraken we constant afgeleid, we hebben geen focus. We willen met ‘alles mee zijn’. Daarom volgen we het nieuws, lezen we alles op onze Facebook-tijdlijn, volgen we interessante – of verstand dodende -Tv-programma’s. We checken constant onze smartphone en onze e-mails. Sturen foto’s door naar onze Instagram-feed op het moment zelf dat we leuke zaken beleven. Terwijl we eigenlijk beter zouden genieten van het moment. Herinneringen maken die je voor eeuwig en altijd kan herbeleven in je hoofd. Ongeacht of je jouw belevenissen publiekelijk hebt gemaakt.
Ik maak me hier ook nog ‘schuldig’ aan. Dat is wat onze maatschappij met ons lijkt te doen. Iedereen beleeft zo’n geweldig leuke dingen en als je ze niet deelt, lijkt het wel of je het niet beleefd hebt. Terwijl ik – diep vanbinnen – ook liever gewoon zou beleven, zonder alles te hoeven delen.
En daar ligt nu net het probleem. Doordat we ons verplicht voelen om alle leuke dingen te delen met de wereld, worden dingen beleven stilaan een verplichting. Maar, er is nog iets anders mee gemoeid. Focus. Als je constant bezig bent met herinneringen ‘tastbaar’ te maken via allerlei sociale media, is jouw focus op het moment weg. En dan klopt het wat ‘men’ zegt: “enkel door foto’s kan ik herinneringen oproepen.” Als je jouw focus verlegt en geniet van de mooie momenten op het ogenblik dat je ze beleeft, dan zitten ze voor altijd in je geheugen gegrift. En die mooie herinneringen neemt niemand jou nog af.
Focus zorgt er ook voor dat je de ruis uit je leven weert. Ruis neemt ontzettend veel plaats in je hoofd in. Het wordt veroorzaakt door ons (te) drukke bestaan. Wie herkent niet ‘ik zou nog dit…’ en ‘ik zou willen dat…’? Toch kom je er niet aan toe, want je hebt het té druk. Té druk met de ruis in ons leven. Té druk met zaken die eigenlijk niet zo belangrijk zijn bij nader inzien. Als je focust op hetgeen écht belangrijk is voor jou, ga je de ruis steeds verminderen en uiteindelijk blijft de ruis achterwege. Ik zeg hier absoluut niet dat je een grote egoïst moet worden en alleen nog aan jezelf moet denken. Neen, ik raad je aan om eens kritisch te kijken naar alle ruis in je leven en wat je daar zélf aan kan doen om die ruis om te zetten in focus voor hetgeen jij wél belangrijk vindt. En ja, dat is een proces dat nooit stopt.
Me-time. Dat is focus op jezelf. Of dat nu een uitgebreide verwen-dag met vriendinnen is of een half uurtje stil voor je uit staren. Iedereen heeft die focus op zichzelf nodig. Zonder die vol te proppen natuurlijk. Probeer eens 5 minuten niets te doen. Ontzettend lang voor iemand die dit niet gewoon is. Je hoeft niet eens te mediteren – het mag natuurlijk wel. Of loop 5 minuten doelloos buiten rond. Zonder jouw smartphone. Snuif de lucht op, tel je stappen, luister naar de kwetterende vogels of de allesoverheersende stilte. In het begin ga je rondtollende gedachten in je hoofd hebben. Denk je dat je nog meer chaos hebt opgeroepen. Na een tijdje ga je geen gedachten meer hebben en aandacht hebben voor jouw omgeving. Laat het allemaal toe. Het behoort bij de focus op me-time.
En wat heeft focus nu met minimalisme te maken? Meer leven en vooral genieten van het moment zelf, de ruis weren uit je hoofd en aandacht hebben voor jezelf. Allemaal zaken die je bereikt met focus. En het zijn ook allemaal zaken die voor mij een belangrijke plaats in mijn minimalistische levenswijze innemen.
Als je merkt dat het niet vanzelf gaat en dat je graag eens met mij kijkt hoe jij aan een meer minimalistisch leven kan beginnen, neem dan gerust contact op.